Uh, wie? Maarten Hopman studeerde in 2017 af aan de opleiding muziektheater van ArtEZ als maker en performer. Hij is een schrijvende duizendpoot: van theater tot social media, van De Speld tot Even tot hier. Hou die naam in de gaten!
Ver van je bed was je debuut als scriptschrijver, vond je het spannend?
‘Zeker, ook omdat ik het heel graag wil, een succesvol musicalschrijver worden. Het lastige is dat het een vak is waar geen opleiding voor is, er zijn veel zij-instromers. Ik heb het her en der bij elkaar zitten zoeken om mezelf te ontwikkelen. De eerste keer was heel spannend en mega leerzaam. Bij We zijn toch familie kan ik alle leerpunten uit het proces van Ver van je bed direct inzetten. Dit geeft vertrouwen voor de ontwikkeling van de voorstelling.’
Wat schrijf je liever? Een script of een lied?
‘Oeh, goede vraag. Ik vind het allemaal leuk. Liedjes zijn zo onderdeel van het script, moeilijk om los van elkaar te zien. Het is echt één geheel; een scène leidt tot een lied en dan weer tot een scène. Ik ga dus lekker niet kiezen.’
Bepaal jij mee op welke melodie jouw tekst gezet wordt of is het elke keer een grote verrassing?
‘De melodie is altijd een beetje een verrassing. Ik schrijf de tekst voor zo’n zeventig procent, die gaat vervolgens naar Ezra en die gooit zijn magie eroverheen. Denk aan de melodie en het ritme. Hij werkt vanuit de tekst en ziet meteen de muzikale arrangement. Op basis daarvan pas ik weer de tekst aan voor die laatste dertig procent. Het is dus een echte wisselwerking, samen stapelend bouwen aan het eindresultaat.’
Naast de nominatie voor Beste Script/Dialogen voor Ver van je bed heb je ook drie jaar op rij een nominatie voor The Best Social Media Awards ontvangen. Zijn je populaire social media-krabbels een uit de hand gelopen hobby of een influencer-ambitie?
‘Haha, nee, ik heb geen influencerambitie. Dit is vanaf coronatijd ontstaan als een soort openbaar kladblok. Online was de enige plek voor mij. Nu ben ik vooral actief op Bluesky. Ik vind het leuk om dingen te testen op het publiek en zo met het nieuws in contact te komen. Het is een inspirerende plek en hoop er ook iets aan bij te kunnen dragen.’
In We zijn toch familie speelt een roedel wolven ook een rol, wat heb jij met wolven?
‘Ik vind de wolf een mooie metafoor. Ze staan voor een hechte familieband. En tegelijkertijd vind ik de wolvendiscussie een hele typische discussie voor Nederland anno nu. Ik begrijp de verschillende kanten ervan en tegelijkertijd is de reactie dan weer zo overtrokken wat mij betreft…’
We zijn toch familie – de naam van de cabaretmusical – is dit een vraag of een mededeling?
‘Dubbelheid. Aan de ene kant een vraag, we zijn toch familie? Waarom gedragen we ons zo naar elkaar? Tegelijkertijd is het ook het antwoord op de vraag waarom je toch zoekt naar een bepaalde verstandhouding binnen familieverband. Ik vond het mooi dat dit allebei terugkwam in de titel.’
Voor welke acteur/actrice zou jij heel graag nog eens een liedtekst willen schrijven?
‘Lastige vraag, dat zijn er veel. Maar sowieso André van Duin. Dat lijkt me fantastisch. Denk niet dat hij ooit nog in een musical zou willen spelen, maar alleen een liedje zou al geweldig zijn. Alles wat die man aanraakt verandert in goud.’
Wat hoop je dan dat de kijkers mee naar huis nemen?
‘Ik hoop dat ze sowieso gelachen hebben, ontroerd zijn en iedereen weer even in het moment leert te genieten van de mensen die dicht om hen heen staan. Klinkt misschien klef, maar het is wel gemeend.’
Hoe zit het met jouw eigen familiegeheimen?
‘Die geheimen vallen wel mee… Maar je neemt je eigen ervaring zeker mee in het ontwikkelen van het script. De voorstelling gaat ook over een dementerende oma en hoe de moeder daarmee omgaat, wat eigenlijk een beetje uit mijn leven komt. Mijn oma belde ook iedere dag mijn moeder met dezelfde vragen.’
Tekst: Jolijn Swager. Foto: Annemieke van der Togt.
